این دل نوشته ها را دوستش دارم

همه ی این کلمات و واژه ها را … که نه !

که تمامی مقصود دلم را …

اهل روزگار بدانند

که من او را دوست می دارم

هنوز … عطر نگاه او با من است

هنوز … آن دستمالی که اتو کشیده

کنج رف (طاغچه) است

برای من ، یعنی تمنای او

حتی آن مهری که به کین آمیخته است

هنوز … آن گوشه های نایاب دلم

سی بودن با او بی قرار است

هنوز … نامش عزیزترین قشنگی هاست

در این اوقات ناخوش دلتنگی ها …